Amazone continued...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Honore
03 November 2006 | Colombia, Leticia
de dag in de boot was relaxed... 10 uur duurde de trip naar santa rosa (peru) waar we overstapte op een bootje naar Tabatinga (Brasilia) hetgeen met Leticia (Colombia) 1 stad vormt.
Met de speedboot vloog je echt over de amazone, de 3000 km rivier die tussen de 1 en 200 km breed is en een bruine kleur heeft.. de komende maanden zal hij nog zo' n 12 meter stijgen, maar hij is in de winter nog lager geweest. Het stuk in peru was zoals het hele stuk naar Manaus plat (geen bergen langs de kant) en regelmatig verschenen er dorpjes. De boot diende meteen ook als postboot, dus bij de dorpjes werden kranten en pakketten afgegegeven. Superleuk idee dat je in het midden van een gebied zit van 1000 m² jungle.
In Tabatinga naar de politie en douane gegaan, en we aren officieel in brasilie. We werden meteen opgevangen door Jorge, die zijn diensten als gids aanbood, maar ook ons alles heeft gewezen hoe alles te doen: relaxed. we mochten al inchecken op de volgend boot, een slowboat die ons in 3 dagen en 4 nachten naar manaus ging brengen. We hadden 2 opties: in een hangmat zoals iedereen (150 reals (2,7 real is 1 euri) of een cabine voor 800 Real (400 pp). Na even denken gewoon cabine genomen. Wel zo relaxt en veilig. Ook hadden we geen hangmat en weinig tijd een te kopen..
Met Jorge heeeeeerlijke vis gaan eten en een jungletocht voor de volgende dag afgesproken. Wij zouden eigenlijk de volgende dag al vertrekken, maar omdat er morgen presidentsverkiezingen in Brasilie waren vertrok de boot nog niet. Om 10 uur naar huis gegaan: iedereen al aant pitten.. bij directrice boot aangeklopt: zij over de pis dat we haar zo laat nog storen, en we kunnen niets meer regelen. Gelukkig na lang zoeken een openstaande suite gevonden. zekergesteld dat attilla de hen ons niet hoorde, heel stilletjesonze spullen gepakt met een zaklampje, onder op de boot, en gaan liggen. was erg spannend...
Volgende dag verteld dat we op een stoel op het dek hadden geslapen, elders ingecheckt en met Jorge mee. een spanjaard die in Brasilie studeerde heeft ons veel geholpen, want niemand lijkt hier Spaans of engels te spreken. Hij heeft ons gedurende de trip tm Manaus goed geholpen en van tips voorzien, en al klopte de resoluut vertelde tips bijna nooit, aardige vent.
De jungletrip ging als volgt: eerst waterlelies zien (check), met 2 aras op de foto (check), vele locals gezien die allemaal aant vissen waren, de was aant doen waren in de amazone of zijrivier, of borstvoeding aan het geven waren. Toen heerlijke vis gegeten bij een familiewaar 2 vrouwen continue borstvoeding aan het geven waren en met ons probeerden een gesprek aan te gaan: gaat zo helemaal niet lukken... En daar een 3 uur tocht door de jungle gemaakt: superdichtbegroeid, miljoenen insekten gezien, maar helaas geen apen of zo.. Vervolgens na wat handmade caiparinhas wat gepit tot we in een gebied kwamen waar zwarte dolfijnen aan het rondsprngen waren in de amazone. Daarna zouden we roze dolfijne gaan zien, maar het was te donker: tijd om kaaimannen te gaan spotten. na 1 uur met zaklampen op de kant schijnen en zijriviertjes in te gaan, vaarden we tegen de kant aan, en Jorge pakte een 3,5 maanden oud kaaimannetje op (ongelofelijk): vasthouden en op de foto natuurlijk... was erg grappig en leverde leuke fotos op, ook al kreeg ik soms een staart in mijn gezicht... Na de sessie krokodilletje teruggezet in de rivier natuurlijk.
Bij terugkomst eventjes gedoucht (was wel nodig) en gerust, en daarna wat in Tabatinga gaan eten. Het plan was uit te gaan naar Leticia, colombia, en daar hadden we afgesproken met Jorge, maar tijdens het eten zagen we allemaal verklede mensen in, buiten en om de club naast ons staan. En als echte carnavalisten MOESTEN we daar dus even gaan kijken.. Het was dus halloweenparty en mijn God wat waren sommige vrouwen goed verkleed....... Was supermooi om te zien; we thought we died and gone to heaven.. daar met 2 dames gedanst en dansen geleerd natuurlijk (ze draaiden ook two unlimited.. (!!!?) en daar dans je geen salsa of samba op..). Martin had helaas buikpijn, dus heeft niet echt kunnen dansen. Conversatie vlotte niet (o.a. doordat zij weer alleen portugees praten) dus wij wilden buiten ff wat gaan praten: zij toch volgen dus. uiteindelijk los kunnen rukken en bietje dronken naar de boot gegaan. Opvallend is dat de vrouwen hier ook zeggen dat je niet moet roken en je proberen te stoppen... Het kan aan de sigarettenpakjes liggen: staan allemaal levensgroot dode mensen en zwarte longen op..
De volgende dag vroeg opgestaan, pizzaatje gegeten en om 3 uur vertrokken we uit Leticia/Tabatinga richting Manaus.
Met de speedboot vloog je echt over de amazone, de 3000 km rivier die tussen de 1 en 200 km breed is en een bruine kleur heeft.. de komende maanden zal hij nog zo' n 12 meter stijgen, maar hij is in de winter nog lager geweest. Het stuk in peru was zoals het hele stuk naar Manaus plat (geen bergen langs de kant) en regelmatig verschenen er dorpjes. De boot diende meteen ook als postboot, dus bij de dorpjes werden kranten en pakketten afgegegeven. Superleuk idee dat je in het midden van een gebied zit van 1000 m² jungle.
In Tabatinga naar de politie en douane gegaan, en we aren officieel in brasilie. We werden meteen opgevangen door Jorge, die zijn diensten als gids aanbood, maar ook ons alles heeft gewezen hoe alles te doen: relaxed. we mochten al inchecken op de volgend boot, een slowboat die ons in 3 dagen en 4 nachten naar manaus ging brengen. We hadden 2 opties: in een hangmat zoals iedereen (150 reals (2,7 real is 1 euri) of een cabine voor 800 Real (400 pp). Na even denken gewoon cabine genomen. Wel zo relaxt en veilig. Ook hadden we geen hangmat en weinig tijd een te kopen..
Met Jorge heeeeeerlijke vis gaan eten en een jungletocht voor de volgende dag afgesproken. Wij zouden eigenlijk de volgende dag al vertrekken, maar omdat er morgen presidentsverkiezingen in Brasilie waren vertrok de boot nog niet. Om 10 uur naar huis gegaan: iedereen al aant pitten.. bij directrice boot aangeklopt: zij over de pis dat we haar zo laat nog storen, en we kunnen niets meer regelen. Gelukkig na lang zoeken een openstaande suite gevonden. zekergesteld dat attilla de hen ons niet hoorde, heel stilletjesonze spullen gepakt met een zaklampje, onder op de boot, en gaan liggen. was erg spannend...
Volgende dag verteld dat we op een stoel op het dek hadden geslapen, elders ingecheckt en met Jorge mee. een spanjaard die in Brasilie studeerde heeft ons veel geholpen, want niemand lijkt hier Spaans of engels te spreken. Hij heeft ons gedurende de trip tm Manaus goed geholpen en van tips voorzien, en al klopte de resoluut vertelde tips bijna nooit, aardige vent.
De jungletrip ging als volgt: eerst waterlelies zien (check), met 2 aras op de foto (check), vele locals gezien die allemaal aant vissen waren, de was aant doen waren in de amazone of zijrivier, of borstvoeding aan het geven waren. Toen heerlijke vis gegeten bij een familiewaar 2 vrouwen continue borstvoeding aan het geven waren en met ons probeerden een gesprek aan te gaan: gaat zo helemaal niet lukken... En daar een 3 uur tocht door de jungle gemaakt: superdichtbegroeid, miljoenen insekten gezien, maar helaas geen apen of zo.. Vervolgens na wat handmade caiparinhas wat gepit tot we in een gebied kwamen waar zwarte dolfijnen aan het rondsprngen waren in de amazone. Daarna zouden we roze dolfijne gaan zien, maar het was te donker: tijd om kaaimannen te gaan spotten. na 1 uur met zaklampen op de kant schijnen en zijriviertjes in te gaan, vaarden we tegen de kant aan, en Jorge pakte een 3,5 maanden oud kaaimannetje op (ongelofelijk): vasthouden en op de foto natuurlijk... was erg grappig en leverde leuke fotos op, ook al kreeg ik soms een staart in mijn gezicht... Na de sessie krokodilletje teruggezet in de rivier natuurlijk.
Bij terugkomst eventjes gedoucht (was wel nodig) en gerust, en daarna wat in Tabatinga gaan eten. Het plan was uit te gaan naar Leticia, colombia, en daar hadden we afgesproken met Jorge, maar tijdens het eten zagen we allemaal verklede mensen in, buiten en om de club naast ons staan. En als echte carnavalisten MOESTEN we daar dus even gaan kijken.. Het was dus halloweenparty en mijn God wat waren sommige vrouwen goed verkleed....... Was supermooi om te zien; we thought we died and gone to heaven.. daar met 2 dames gedanst en dansen geleerd natuurlijk (ze draaiden ook two unlimited.. (!!!?) en daar dans je geen salsa of samba op..). Martin had helaas buikpijn, dus heeft niet echt kunnen dansen. Conversatie vlotte niet (o.a. doordat zij weer alleen portugees praten) dus wij wilden buiten ff wat gaan praten: zij toch volgen dus. uiteindelijk los kunnen rukken en bietje dronken naar de boot gegaan. Opvallend is dat de vrouwen hier ook zeggen dat je niet moet roken en je proberen te stoppen... Het kan aan de sigarettenpakjes liggen: staan allemaal levensgroot dode mensen en zwarte longen op..
De volgende dag vroeg opgestaan, pizzaatje gegeten en om 3 uur vertrokken we uit Leticia/Tabatinga richting Manaus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
