Amazone end en begin brasil

Manaus op zich is een behoorlijk stinkende stad met 2,5 millioen mensen. Veel autos en bussen overstemmen by far de frisheid van de amazone.. maar na een busrit van 40 minuten verder was het wel rustig aan een soort strand aan de amazone. Aangezien ze er niet echt hostels hebben, sliepen wij in een soort uurhotel in het centrum, waar je gelukkig ook complete nachten kon blijven. Best ok dus..

De warmbloedigheid van de bevolking werd ons al snel duidelijk, zelfs in een internetcafe probeerde men ons te verleiden, tot redelijk agressief... Dat hebben we dus netjes afgeslagen natuurlijk.

In manaus zijn we een middag piranha gaan vissen. Met blokken vlees aan de haak er proberen voor te zorgen dat ze niet alleen het vlees wegknagen, maar met een snelle beweging de haak door de mond proberen te trekken. Die beestjes hebben echt superscherpe tanden en veel kracht... Ik was het succesvolste met 4 piranhas, en net voor een enorme stortbui meerde we aan om de buit te laten klaarmaken, lekker. Ze noemen ze ook de viagra van de amazone, maar dat begrijp ik niet helemaal... Alleen is het hier ook duidelijk dat de basisbehoeften het enige essentiele is... The real life.

Op de Piranha trip ook naar de plek geweest waar de amazone rivier (vanuit peru) samenkomt met de Rio Negro (vanuit venezuela en columbia). gaaf om te zien. twee megarivieren, eentje bruin, eentje zwart, die zich niet mengen. Door het temparatuurverschil (goed voelbaar als je over de grens voer) en de verschillende stroomsterktes wordt het dus een megarivier die voor de helft pikzwart en de helft poepbruin is. en de dolfijnen daar (de zwarte en de grotere rose) vinden het allemaal prima: in beide gedeeltjes zitten ze te dartelen... Erg speciaal iig...

Savonds zijn we dan ingewijd met de muziek van brasil: de samba. mij bevalt de salsa toch beter, maar ik kreeg het toch voor elkaar met wat meisjes een aardig potje te samba´en. de basis is simpel, maar het is normaal heeeeeel veel te draaien (de dames draaien te laten), en zowiezo maak je 1000 stappen per minuut.. salsa vind ik een sierlijkere dans, maar ik zal jullie niet langer vervelen met deze hobby... ;)

Vanaf Manaus vlogen we naar sao paolo. een nacht en 1 dag was hier genoeg. een Megastad van 14 millioen mensen, waar de mentaliteit erg westers is en de stad gewoon mega. Het centrum belopen, nachtje gaan stappen in een soort erg donkere house club.. goed geclubt, maar had niet super in de gaten dat ik in Brasilie was.. maar ook eens goed: een ouderwetse swingnacht. Leuk om mee te pikken.

De volgende dag naar Salvador. Salvador is een stad die met name bewoond is door nakomelingen van de afrikaanse slaven, dus de bevolking is overwegend zwart. Verder is dit de stad waar de capuera vandaan komt (door de slaven uitgevonden als zelfverdediging en lang verboden geweest) en tromgeroffel en dansende en zingende mensen aan de orde van de dag is. en dat merkte je meteen.

We kwamen om 24 savonds aan op een zondag en wilden toch een biertje doen. we zaten in de cobblestone centrum, eigenlijk de wildste en gevaarlijkste buurt, en we dronken dan ook met de scum van de stad een biertje. de sfeer is moeilijk te beschrijven, maar ik stel me zo voor dat het zo voelt om in de zwarte buitenwijken van LA een biertje te drinken maar dan iets gemoedelijker. Was een soort snackbar waar iedereen wat aan het drinken was en coole handshakes geven . Zwervers proberen een bekertje bier en sigaretten van je te krijgen terwijl de rest stoere mannen en vrouwen zijn. Veel zwangere vrouwen ook, duidelijke gangvorming, een vrouw met enorm decollite had ook duidelijk een leiderschapspositie met 4 chaperonnes om haar heen, agressieve versiertechnieken, maar toch met een lach (niet dwingen, gewoon redelijk plat benaderen..) We hebben daar als enige gringos een aantal uur gezeten, ik heb genoten. Natuurlijk alle genotsmiddelen door een nieuwe vriend aangeboden gekregen, maar gezegd dat we nu even gewoon een biertje willen drinken, weer gevolgd door een snel aangeleerde handshake... Heel snel dus de totaal andere sfeer daar ingeademend...

De dagen daar zijn gevuld door het rondlopen in het mooie centrum, continue bedelaars en verkopers steeds duidelijker afwijzen. Na een tijdje minder problemen gehad: ze kenden ons al. De dinsdagavond is in Salvador het grootste. Overal waren podia waar afrikaanse ritmes en dans, plus supergoeie bands onze oren en ogen verwenden. aangezien het dan helemaal onveilig is (muggings en handtastelijke diefstal) overal even fotos nemen, en daarna slechts met wat geld op zak de nacht verkennen. Was echt helemaal super en erg opzweperig swingend.. We hebben ook een show gezien waar interessante (natuurlijk swingende) afrikaanse geloofsrituelen, samba, salsa, vuurshows en uitmuntende capuera vertoont werden, weer onder superritmes van de drums... geweldig. die dinsdag was een superafsluiting van het bezichtigen van deze geweldige unieke stad.

Sochtens naar rio gevlogen, nog erg moe van slaapgebrek. een rustige avond dan maar gehad, en nu naar bed. Moet zeker 10 uurtjes slapen van mezelf. Rio maakt al een superindruk, dus dat wordt weer GOED!!!

dikke kus