de 3 daagse tour
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Honore
18 November 2006 | Bolivia, Uyuni
Makkers!
Om 2 uur snachts kwamen we aan in Uyuni. Ijskoud daar op 3600 meter hoogte. (kan wat fouten maken in hoogte af en toe). even pitten in jeugdherberg, en om half 9 de bus boeken naar La paz voor direct na de tour en de tour zelf natuurlijk. om half 11 vertrokken we, licht aangeslagen door de hoogte, mn merkbaar in ademhalingsmoeilijkheden..
De eerste stop van de tour was een treinkerkhof. Dus... Daarna gingen we verder richting Salar de Uyuni: een zoutmeer zo groot als 1 derde van belgie op 4000 meter hoogte.. zeggen ze dat het waterpeil stijgt.. onzin dus, want hier is het dus 4000 meter gedaald. hoe kan er anders een zoutmeer ontstaan.. of heeft de aarde zich gewoon bewogen?? No se... in ieder geval een heel indrukwekkend beeld. ook kun je omdat alles om je heen wit is (zonder zonnebril ben je snel klaar met kijken..) leuke perspectieffotos maken.. dus moesten we dat maar doen. heb een onschuldige bijgevoegd.
In het midden van het zoutmeer was een groot eiland vol gigantische kaktussen van een jaar of 1600 oud. ook hier zie fotos. erg mooi allemaal. snachts overnachtten we aan de rand van het "meer". rustig een pilsje gedronken met wat belgische die nog aangaven dat we best meevielen voor nederlanders.. ik om 10 naar bed gegaan.
Volgende dag om half 8 verder. nu was het tijd voor onwerkelijke lagunas: meertjes op steeds grotere hoogte. die lagunas hadden absurde kleuren, en ook de bergen en woestijn eromheen deed vrolijk mee. Vrouwen zouden hier dan weer allemaal fruitnamen aan verbinden maar ik houd het op felrood, felgroen, paars, turkoase (je weet wel die soort paarse kleur), etc, etc. Onwerkelijk. je waant je op een andere planeet, en allemaal teringhoog met megawoestijnen waar je met de jeep doorheen scheurt. Verder zorgden vele lamas, pequnas en flamingos voor leven in deze prachtige omgeving. Om 3 uur overnacht en gegeten bij het prachtige Laguna Colorado. Daar heeft Martin last gekregen van een constante vermoeidheid, en ik van stekende koppijn. Slechts de hoogte?? De toekomst zal het leren.
Dag 3, om 5 uur alweer in de jeep. eerst wat geisers kijken en we stegen tot ongeveer 5500 meter. Op zo' n 5000 meter was er een termisch bad: heerlijk, buiten net onder 0, in het water 40 graden. Daar een uurtje in gebadderd (zie ook foto) en verder naar Laguna verde... ook hier heb ik hopelijk fotos van bijgesloten, megagoed!!!
Daar wat uurtjes verbleven, en daarna moesten wij weer terug naar Uyuni om de bus naar la paz te halen. De rest van de groep (in onze auto een spaans boliviaans paardje, huuuuhuhuhuhu en voor de rest ozzies, een franse, en brasilianen) ging door naar chili. Toch kregen we nog 2 brasiliaanse vrouwen in de auto. Martin kon zich vandaag al niet meer bewegen, dus die hebben we de hele terugrit op de achterbank laten slapen. Hij kon geen stap meer verzetten en alleen maar slapen. De gok was hoogteziekte..
De terugweg was ook gaaf, ondanks het eerste stuk herhaling was. toch weer nieuwe indrukken en dingen gezien, nog meer lamas and the like en gezellig gechat met de brasiliaanse terwijl martin ijlend aan het slapen was.
Om 6 uur kwamen we aan. Snel gedineerd en tassen in de bus van lapaz gelegd. eerst martin tas wegleggen, ik houd nog een oogje op zn kleine backpack. Daarna was hij terug in het kleine kantoortje van de busmaatschappij dus ik de tas wegbrengen. Martin was een bonnetje aan het wegdoen en in deze seconden was zijn tas weg.. Ik nog rondgerend of ik een boliviaan neer kon hoeken, maar zeg niemand met de tas lopen. De chauffeur en martin dachten een vrouwtje er mee weg zien hebben lopen.. helaas kon dit niet achterhaald worden. terwijl we nog boven aan het kijken waren of andere passagiers de tas per abuis meegenomen hadden reed de bus al weg.. Een erg vervelend moment... in de tas zat paspoort, fotokaart (al gebruikt), kleding en zijn dagboek... balen in de bus dus... toch nog wat kunnen slapen. Martin natuurlijk ook, hij was hardstikke ziek... Murphys law..
Jammer eind van de 3 daagse trip, al laten we een tegenvaller de geweldige ervaring niet verpesten..
tot zover de tour..
Om 2 uur snachts kwamen we aan in Uyuni. Ijskoud daar op 3600 meter hoogte. (kan wat fouten maken in hoogte af en toe). even pitten in jeugdherberg, en om half 9 de bus boeken naar La paz voor direct na de tour en de tour zelf natuurlijk. om half 11 vertrokken we, licht aangeslagen door de hoogte, mn merkbaar in ademhalingsmoeilijkheden..
De eerste stop van de tour was een treinkerkhof. Dus... Daarna gingen we verder richting Salar de Uyuni: een zoutmeer zo groot als 1 derde van belgie op 4000 meter hoogte.. zeggen ze dat het waterpeil stijgt.. onzin dus, want hier is het dus 4000 meter gedaald. hoe kan er anders een zoutmeer ontstaan.. of heeft de aarde zich gewoon bewogen?? No se... in ieder geval een heel indrukwekkend beeld. ook kun je omdat alles om je heen wit is (zonder zonnebril ben je snel klaar met kijken..) leuke perspectieffotos maken.. dus moesten we dat maar doen. heb een onschuldige bijgevoegd.
In het midden van het zoutmeer was een groot eiland vol gigantische kaktussen van een jaar of 1600 oud. ook hier zie fotos. erg mooi allemaal. snachts overnachtten we aan de rand van het "meer". rustig een pilsje gedronken met wat belgische die nog aangaven dat we best meevielen voor nederlanders.. ik om 10 naar bed gegaan.
Volgende dag om half 8 verder. nu was het tijd voor onwerkelijke lagunas: meertjes op steeds grotere hoogte. die lagunas hadden absurde kleuren, en ook de bergen en woestijn eromheen deed vrolijk mee. Vrouwen zouden hier dan weer allemaal fruitnamen aan verbinden maar ik houd het op felrood, felgroen, paars, turkoase (je weet wel die soort paarse kleur), etc, etc. Onwerkelijk. je waant je op een andere planeet, en allemaal teringhoog met megawoestijnen waar je met de jeep doorheen scheurt. Verder zorgden vele lamas, pequnas en flamingos voor leven in deze prachtige omgeving. Om 3 uur overnacht en gegeten bij het prachtige Laguna Colorado. Daar heeft Martin last gekregen van een constante vermoeidheid, en ik van stekende koppijn. Slechts de hoogte?? De toekomst zal het leren.
Dag 3, om 5 uur alweer in de jeep. eerst wat geisers kijken en we stegen tot ongeveer 5500 meter. Op zo' n 5000 meter was er een termisch bad: heerlijk, buiten net onder 0, in het water 40 graden. Daar een uurtje in gebadderd (zie ook foto) en verder naar Laguna verde... ook hier heb ik hopelijk fotos van bijgesloten, megagoed!!!
Daar wat uurtjes verbleven, en daarna moesten wij weer terug naar Uyuni om de bus naar la paz te halen. De rest van de groep (in onze auto een spaans boliviaans paardje, huuuuhuhuhuhu en voor de rest ozzies, een franse, en brasilianen) ging door naar chili. Toch kregen we nog 2 brasiliaanse vrouwen in de auto. Martin kon zich vandaag al niet meer bewegen, dus die hebben we de hele terugrit op de achterbank laten slapen. Hij kon geen stap meer verzetten en alleen maar slapen. De gok was hoogteziekte..
De terugweg was ook gaaf, ondanks het eerste stuk herhaling was. toch weer nieuwe indrukken en dingen gezien, nog meer lamas and the like en gezellig gechat met de brasiliaanse terwijl martin ijlend aan het slapen was.
Om 6 uur kwamen we aan. Snel gedineerd en tassen in de bus van lapaz gelegd. eerst martin tas wegleggen, ik houd nog een oogje op zn kleine backpack. Daarna was hij terug in het kleine kantoortje van de busmaatschappij dus ik de tas wegbrengen. Martin was een bonnetje aan het wegdoen en in deze seconden was zijn tas weg.. Ik nog rondgerend of ik een boliviaan neer kon hoeken, maar zeg niemand met de tas lopen. De chauffeur en martin dachten een vrouwtje er mee weg zien hebben lopen.. helaas kon dit niet achterhaald worden. terwijl we nog boven aan het kijken waren of andere passagiers de tas per abuis meegenomen hadden reed de bus al weg.. Een erg vervelend moment... in de tas zat paspoort, fotokaart (al gebruikt), kleding en zijn dagboek... balen in de bus dus... toch nog wat kunnen slapen. Martin natuurlijk ook, hij was hardstikke ziek... Murphys law..
Jammer eind van de 3 daagse trip, al laten we een tegenvaller de geweldige ervaring niet verpesten..
tot zover de tour..
-
20 November 2006 - 16:42
Ralph:
Wat een GEWELDIGE foto's!
En meteen ook het bewijs voor dat meer op 4000m hoogte: plassende toeristen..... ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley