het begin van la paz

aangekomen in La paz heeft een vriend van de tour in Uyuni nog wat dingen voor ons proberen te regelen. de hele bus nog eens nagevraagd, en voordat hij wegging opgeschreven dat de chauffeur een vrouw in uyuni gezien heeft en wellicht de tas nog op kantoor daar ligt. We moesten 2 uur wachten voordat het kantoor openging, maar wachten is een van de enige dingen die Martin nog kan. Zitten en slapen. Ik hem gedwongen even naar de apotheek te gaan. Die heeft hoogte- en vitiaminepillen meegegeven.

Ook de ambassade gebeld en creditcard blokkeerd (achteraf niet nodig, zat toch in andere tas). We moesten aangifte doen bij de touristenpolitie en die kant op komen. Wij na het nagaan bij het busbedrijf door de op het busstation aanwezige touristenpolitie op de taxi gezet. Taxis zijn ook niet te vertrouwen zeiden ze. Ze schreven de naam en het kenteken van de taxichauffeur op, dat werrd ook gedaan bij het bureau van de touristenpolitie... na de aangifte weer even in Nederland. Had gehoopt 1 keer verrast te worden door een heel behulpzame ambassade, maar toch niet dus. maar viel niet tegen, de boliviaanse die achter de receptie zat was wel aardig en niet zo dom...

Pasfoto moest overnieuw, ik uren gewacht en net op tijd kon het aangevraagd worden. Dinsdag pas klaar, dus ipv 1 dag gaan we ten minste 4 dagen blijven. Arequipa in Peru zit er niet meer in. Hopelijk halen we de Inca trail nog (21 nov moeten we gaan lopen), maar dit hangt behalve van het paspoort ook nog van de gezondheid van martin af natuurlijk.

Na 1 goede nacht in een bed (de eerste in een tijdje) merkte ik dat het martin nog niet beter ging. Ik dokter laten komen en de diagnose was salmonella... Martin ligt nu op bed (zoveel heeft hij nog nooit in zijn leven geslapen) met antibiotica en nog wat dingen.. hopen dat hij snel wat opknapt. ik heb iig nog nooit zoiets gezien...

Tot zover Honore in La Paz..