Martin weer beter en einde bolivia

na twee injecties in zijn aars en de antibioticakuur ging het snel weer beter met Martin. langzaamaan kon hij weer wat doen. Maandag zijn we zelfs op een tour geweest waar we ook een stuk gelopen hebben in een coole canyon dichtbij la paz.. Dus de betere kant op. Onderweg trouwens prachtig om te zien hoe de plaatselijke bevolking met ossen en te voet het bergachtige landschap aflopen. De vrouwen met 3 kinderen op hun rug in een doek gewikkeld. Supercool. Prachtige uitzichten op La Paz, superbegachtig maar toch helemaal volgebouwd tussen en op de bergen. muy bonito. ok naar een pena (optreden volksmuziek) geweest: was even schrikken. We waren een kwartier te laat, dus we dachten het begin van de show gemist te hebben. Niet dus. we waren de enige gasten en alle artiesten werden alsnog gebeld en kwamen 1 voor 1 binnenrollen. 4 verschillende bands, vele dansshows, en alleen voor Martin en ik, die lekker een Lama aan het oppeuzelen waren. Traditionele Boliviaanse muziek van alle regionen in Bolivia passeerden de Revue. Ook werd Mozart gespeeld op het lokale kleine 10 snarige gitaartje van Bolivia: indrukwekkend. Jonge gastjes wisten een soort metal te vertolken met de zware panfluiten. Het geluid was super, dus maakte behoorlijk indruk. ook werden gasten gevraagd mee te dansen met de dames. 1 keer raden welke 2 gasten telkens gevraagd werden... Juist...

Daarna Savonds zelfs gaan stappen in Mongos. Gezellig cafe dat op dinsdag nog goed vol was.. Groot feest daar en de Cubaanse serveerster van het hollandse cafe (sate, wortelenstampot, erwtensoep, etc was te krijgen) heeft ons daar salsa geleerd. Martin had het tot 3 uur volgehouden: BETER!!! en ik ging ook niet veel later (ging dicht daaro...). La Paz was een goeie stad, omgeven door bergen, overal marktjes genoeg te doen, maar zoals in de rest van bolivia wel smerig.

Na even slapen en met een rose paspoort voor Martin rijker gingen we dan om 7.45 op woensdag 22 nov. naar copacabana (waar ook het copacabana van Rio naar vernoemd is. Daar goeie forel gegeten, gevist uit het grenzende titicaca meer: hoogste navigeerbare meer ter wereld.. Met een Engelse daar wat gekeken en dan over dit machtige meer, wat veel wegheeft van een oceaan (je kan de overkant vaak niet zien, plus er zijn golven..) richting peru. formaliteiten gedaan en meteen richting cusco.. Eten was prima en kostte daar echt 1 tiende van in Nederland. Noodgedwongen wel bereikt dat we de vakantie goed hebben verdeeld tussen peru, bolivia en brasilie.. ieder land 2 weken.

tot zover Bolivia.