saturday night in la paz

het wordt bijna een echt dagboek...

Terwijl Martin nog in coma lag ben ik zaterdagavond maar even het nachtleven gaan verkennen. Ik dacht vraag de jeugd van het hostel waar we blijven (3sterren hotel trouwens, maar dat is zwaar overschat) waar een beetje coole clubs zijn met goeie dansvloer met salsa en reagae ton. Ik naar de eerste, meer een grote rockkroeg waar een Pink Floyd coverband van zich deed horen. Trouwens brilliante vertolkingen, en das niet makkelijk.. ook al was het niet waar ik naar zocht kon ik het toch niet laten daar menig pilsje te drinken met mijn nieuwe boliviaanse vrienden. Deze waren trouwens helemaal niet de kabouters die ik hier verwachtte. Eentje was langer dan ik (nogmaals ik zou hier lang moeten zijn..) en had zelfs bruine haren. Hij nodigde mij al uit de volgende dag een pink floyd dvd te gaan kijken met vrienden. grappig. Coole rocktent iig.

Daarna met de boliviaanse DJ vriend naar de andere aangeraden tent gegaan: ook hier geen salsa maar een Nederlandse Trance DJ. Weer niet wat ik hoopte maar toch supercool daar even uit te flippen. de DJ kende iedereen dus we kwamen ook op een after party terecht, waar ik overigens nog een oostenrijker tegenkwam die ik kende van Lima.. Zijn reisgenoot was terug naar Peru, vrouwtje ontmoet die hij blijkbaar niet kon missen..

Gelukkig totaal stronken mijn weg terug gevonden en weliswaar alles meegenomen. De Dj zou nog langs komen om mij een dvd te geven die alle levensvragen beantwoorden (hij studeert filosofie). Ben benieuwd..

De volgende dag was ik ongeveer in de zelfde staat als Martin, maar gelukkig om andere redenen... Nu gaat het trouwens langszaam een klein stukje beter met Martin na twee injecties in zijn bil en de antibioticakuur op gang. veel energie is er nog niet, maar gaat de goede kant op. het vervelendste is dat we ook de inca trail gaan missen.. erg spijtig. ik probeer vandaag nog hier iets te regelen...

dikke kus