HAPPY NEW YEAR en zo..
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Honore
03 Januari 2007 | Peru, Ayacucho
Hola amigos,
27 december dus naar Ayacucho.. Met het idee dat ik meteen moest beginnen en hoopte dat ik met oud op nieuw weer wellicht naar huancayo kon gaan.. Beide niet het geval...
Om 5.30h kwam ik aan (trouwens weer waren mijn voeten ondergezeken...) en hoorde mijn naam roepen met een brabants/zuid hollands accent.. Ik keek om, maar zag alleen maar typische peruaanse mensen.. Toch keek een meisje toch wel erg nadrukkelijk mijn kant op... En ja hoor, dat was Alanya. Gewoon peruaans uiterlijk (1.55 m, haren tot op dr kont, etc.). Ze is als kind geadopteerd door een familie uit brabant (cuijk geloof ik) en woont nu 4 jaar samen met een rotterdamse gast in Ayacucho.. beide accenten uitdrukkelijk aanwezig in haar nederlands en spaans...
Ik ben savonds pas mee gegaan naar het huis waar de kinderen zijn, eerst bad genomen (bad in mijn kamer...!!!!) en geslapen.. Het is een gewoon woonhuis, met een patio achter het huis en 3 slaapkamers. Er wonen maximaal 11 kinderen (meestal 8 o 9) in het huis, en bijna allemaal zitten ze daar ook 24 uur per dag. De kinderen zijn tussen 8 (3 kinderen) en 16 (1 kind). Er zitten kinderen die door de rechter aan ons toegewezen zijn (meestal omdat het thuis niet veilig is of criminaliteit en drugsgebruik dan zeker is) en kinderen die we savonds of snachts van de straat hebben gehaald (slapen op straat, voor de rest mn stelen of andere criminele activiteiten om te leven). De straatkinderen zijn in principe vrijwillig daar: we dwingen ze niet.. maar als ze gaan moet er wel door de ouders getekend worden: wij zijn wel verantwoordelijk voor ze zolang ze in het huis zitten (snap ik niet helemaal...).
Het zijn 2 meisjes (zusjes, 8 en 13, reden huiselijk geweld) en 7 jongens. Een jongen is doofstom, 13 en sexueel gefrustreerd. Hij zit met name de vrijwilligsters en andere vrouwen dan ook continue onzedelijk te betasten.. En je kan niet met hem praten. Dit is zeker de lastigste.. De rest van de kinderen zijn naar mijn mening allemaal sadomasurchistisch: slaan continue elkaar voor plezier en laten zich vrijwillig slaan. Op de straat zal dit blijkbaar een populair spelletje zijn. Gelukkig kan ik ze allemaal wel aan.. :).
Het doel is de kinderen in de eerste plaats nu een (normaal) thuis te bieden, verder op te leiden voor een gedeelte (sommige kunnen nog niet eens lezen), laten sporten, creatief bezig zijn, en sommige gaan zelfs naar een gemeenschappelijke timmerwerkplaats (met een NLse timmervrouw) om iets te leren wat ze van de straat kan houden/kans kan bieden. Ook manieren en respect leren staat hoog op de agenda. Dagelijks worden ze gewaardeerd over hoe ze het doen, uitgebreid logboek over de kinderen in spaans en we hebben beschikking over een kinderpsycholoog die dit kan bespreken (buiten ons) en een maatschappelijk werkster die ook contact met de ouders heeft. Allemaal goed georganiseerd.
De eerste dagen was er ook drama, de NLse vrijwilligsters die er tussen 6 en 12 maanden zaten gingen, en daar werd een dramatisch afscheid van genomen, tranen alom (vooral van de vrijwilligsters, maar ook van sommige kinderen..). Er was ter ere hiervan ook een kinderdisco onder mijn dienst (in een donker hol waar iedereen op zijn mc hammer aan het hiphoppen was op trage house proberen op 9 pubers te letten). Was onder mijn dienst dus erg lastig. De 13 jarige meid (Corina) had wel en leuke jongen gevonden en rende de hele tijd weg: wij ze de hele tijd terughalen en in de gaten houden... En de jongens in de gaten houden dat ze niet weer lijm gingen snuiven of zo, daar zeker aanwezig.. En dan 31 december was hun afscheidsfeest waar de kinderen ook uitgenodigd waren op het begin. Totdat ze om 20.00 naar huis moesten. Ik had dienst van 22.00 h 31 dec en was uitgewerkt 22.00 h 1 januari.. Dus geen feestje dit keer voor mij met oudjaar.. Maar dat haal ik wel een keer in (zelfs 30 dec al uitgehaald (Joost, ten overgestelde van inhalen??)). Gezellig met 6 kids en 2 vrijwilligsters beneden op 4 matrassen geslapen..
Nu even 3 dagen vrij, daarna gewone diensten (geen feestdagen voorlopig) iig 10 dagen achter elkaar 8 of 16 uur werken (diensten zijn tussen 6-14, 14-22 en 22-6 uur). En ik ben weer met spaansles begonnen.. Moet toch wat beter.
Nou tot zover. Ik wens jullie allemaal alsnog een super 2007 waarin jullie veel goede, leuke en gelukkige momenten mogen hebben. Veel liefs,
Honoré
27 december dus naar Ayacucho.. Met het idee dat ik meteen moest beginnen en hoopte dat ik met oud op nieuw weer wellicht naar huancayo kon gaan.. Beide niet het geval...
Om 5.30h kwam ik aan (trouwens weer waren mijn voeten ondergezeken...) en hoorde mijn naam roepen met een brabants/zuid hollands accent.. Ik keek om, maar zag alleen maar typische peruaanse mensen.. Toch keek een meisje toch wel erg nadrukkelijk mijn kant op... En ja hoor, dat was Alanya. Gewoon peruaans uiterlijk (1.55 m, haren tot op dr kont, etc.). Ze is als kind geadopteerd door een familie uit brabant (cuijk geloof ik) en woont nu 4 jaar samen met een rotterdamse gast in Ayacucho.. beide accenten uitdrukkelijk aanwezig in haar nederlands en spaans...
Ik ben savonds pas mee gegaan naar het huis waar de kinderen zijn, eerst bad genomen (bad in mijn kamer...!!!!) en geslapen.. Het is een gewoon woonhuis, met een patio achter het huis en 3 slaapkamers. Er wonen maximaal 11 kinderen (meestal 8 o 9) in het huis, en bijna allemaal zitten ze daar ook 24 uur per dag. De kinderen zijn tussen 8 (3 kinderen) en 16 (1 kind). Er zitten kinderen die door de rechter aan ons toegewezen zijn (meestal omdat het thuis niet veilig is of criminaliteit en drugsgebruik dan zeker is) en kinderen die we savonds of snachts van de straat hebben gehaald (slapen op straat, voor de rest mn stelen of andere criminele activiteiten om te leven). De straatkinderen zijn in principe vrijwillig daar: we dwingen ze niet.. maar als ze gaan moet er wel door de ouders getekend worden: wij zijn wel verantwoordelijk voor ze zolang ze in het huis zitten (snap ik niet helemaal...).
Het zijn 2 meisjes (zusjes, 8 en 13, reden huiselijk geweld) en 7 jongens. Een jongen is doofstom, 13 en sexueel gefrustreerd. Hij zit met name de vrijwilligsters en andere vrouwen dan ook continue onzedelijk te betasten.. En je kan niet met hem praten. Dit is zeker de lastigste.. De rest van de kinderen zijn naar mijn mening allemaal sadomasurchistisch: slaan continue elkaar voor plezier en laten zich vrijwillig slaan. Op de straat zal dit blijkbaar een populair spelletje zijn. Gelukkig kan ik ze allemaal wel aan.. :).
Het doel is de kinderen in de eerste plaats nu een (normaal) thuis te bieden, verder op te leiden voor een gedeelte (sommige kunnen nog niet eens lezen), laten sporten, creatief bezig zijn, en sommige gaan zelfs naar een gemeenschappelijke timmerwerkplaats (met een NLse timmervrouw) om iets te leren wat ze van de straat kan houden/kans kan bieden. Ook manieren en respect leren staat hoog op de agenda. Dagelijks worden ze gewaardeerd over hoe ze het doen, uitgebreid logboek over de kinderen in spaans en we hebben beschikking over een kinderpsycholoog die dit kan bespreken (buiten ons) en een maatschappelijk werkster die ook contact met de ouders heeft. Allemaal goed georganiseerd.
De eerste dagen was er ook drama, de NLse vrijwilligsters die er tussen 6 en 12 maanden zaten gingen, en daar werd een dramatisch afscheid van genomen, tranen alom (vooral van de vrijwilligsters, maar ook van sommige kinderen..). Er was ter ere hiervan ook een kinderdisco onder mijn dienst (in een donker hol waar iedereen op zijn mc hammer aan het hiphoppen was op trage house proberen op 9 pubers te letten). Was onder mijn dienst dus erg lastig. De 13 jarige meid (Corina) had wel en leuke jongen gevonden en rende de hele tijd weg: wij ze de hele tijd terughalen en in de gaten houden... En de jongens in de gaten houden dat ze niet weer lijm gingen snuiven of zo, daar zeker aanwezig.. En dan 31 december was hun afscheidsfeest waar de kinderen ook uitgenodigd waren op het begin. Totdat ze om 20.00 naar huis moesten. Ik had dienst van 22.00 h 31 dec en was uitgewerkt 22.00 h 1 januari.. Dus geen feestje dit keer voor mij met oudjaar.. Maar dat haal ik wel een keer in (zelfs 30 dec al uitgehaald (Joost, ten overgestelde van inhalen??)). Gezellig met 6 kids en 2 vrijwilligsters beneden op 4 matrassen geslapen..
Nu even 3 dagen vrij, daarna gewone diensten (geen feestdagen voorlopig) iig 10 dagen achter elkaar 8 of 16 uur werken (diensten zijn tussen 6-14, 14-22 en 22-6 uur). En ik ben weer met spaansles begonnen.. Moet toch wat beter.
Nou tot zover. Ik wens jullie allemaal alsnog een super 2007 waarin jullie veel goede, leuke en gelukkige momenten mogen hebben. Veel liefs,
Honoré
-
03 Januari 2007 - 20:20
M!:
Ben geen Joost, maar heb wel NLs geleerd. Ik zou zeggen "vooruitwerken"...of gewoon "gemist".... Klinkt erg heftig: hulde voor het goede werk! X -
04 Januari 2007 - 00:05
Honore:
cheers mate.. fotos van ongeveer tot jij wegging staan op de site.. pffff wat een werk....
kus -
04 Januari 2007 - 15:49
Ruud:
Ha jongen,
jij ook de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Wederom petje af voor je goede daden!!
Have fun, vanuit India, Ruud -
04 Januari 2007 - 16:15
Niels:
Grote Vrind! Jij natuurlijk ook het allerbeste toegewenst!! Vanuit het zonnige Hong Kong. -
05 Januari 2007 - 18:07
Honore:
tis me wat, ga ik op reis, en wil het ik thuisfront informeren over het hoe en wat, is het thuisfront helemaal niet thuis...
Good on ya mates.. Enjoy.. -
11 Januari 2007 - 15:57
Maarten:
Buur, feliz ano nuevo! Btje laat natuurlijk, maar volgens zuid-amerikaanse begrippen hopelijk nog op tijd.. ;-)
Hier in NL is het 15 graden en heel veel wind.... dussss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley