Eindelijk weer etisch vrijwilligen
Door: Honore
Blijf op de hoogte en volg Honore
12 Juni 2007 | Thailand, Bangkok
Hallie hallo,
Zoals vermeld voel ik me helemaal thuis hier.. Ik krijg hier in Thailand niet zoveel aandacht als in Indonesie, maar dat is ook wel relaxt.. Voel me hier dan ook echt thuis, in het bijzonder in het huis waar ik werk. Ze hebben geen TV of dergelijke, maar we spelen elke dag voetvolley met een houten bal (takraw), volley of voetbal. Verder lekker gezwommen dit weekend; ondanks de behoorlijke stroming toch de overkant bereikt. Ik sprint ze dr nog net allemaal uit. Ik ben al ook een keer een stuk gaan fietsen, en jullie zullen het niet geloven, maar ik was enigszins verdwaald.. Zeker 20 km gefiets, dus mijn fitnesslevel is verviervoudigd sinds ik hier ben. Ik zeg, keimooi..
Maandag voor het eerst formeel lesgeven.. Tis het begin van het begin, omdat engels leren voor hen meteen ook latijnse letters leren is.. Ik begin dus echt met hoe je letters uitspreekt.. Als ik vraag wat 11 is schrijven ze "ten one" (hetgeen ik best goed vond aangezien dit bij de volgende tientallen wel opgaat), maar spraken het uit als "eleven".. Dus... In 1 dag al behoorlijke vorderingen gemaakt met getallen, nu gaat het uitspreken van het alfabet in woorden aan de beurt komen. Iig keileuk.
De kinderen komen mn van de Akha stam, de meest primitieve nog. De stammen leven weg van de beschaafde wereld, vaak alleen maar begaanbaar by foot door het bos (al is dit ook bij sommige dorpen veranderd de laatste jaren). Echt traditioneel leven is vaak geen optie meer (of de gezinssituatie laat het niet toe) dus ze moeten wel mee richting de "westerse wereld". En hiertoe hadden ze dus ook geen kans en dit wordt geboden door NGO's en mensen zoals Sue (de leider van het project) die hun accomodatie geeft. Ook moeten ze wat harder leren, ze spreken slecht thais (spraken voorheen alleen de taal van de stam), 1 meisje van 13 zit in dezelfde klas als haar broertje van 6 omdat haar moeder haar 5 jaar naar Birma had genomen zonder school, etc. Ze zijn echter goed gemotiveerd de achterstand in te halen en te vechten om een kans te krijgen in de thaise maatschappij. En dat heet dat ze beter moeten zijn dan de Thaise.
De stammen komen meestal van zuid china, tibet of Birma. Al hebben we het over 400 jaar geleden dit feit is genoeg reden voor de thaise regering om ze geen Thais paspoort te geven. Dus erg flexibel in hun woonplaats worden ze voorlopig niet (ze kunnen de regio niet verlaten).. anyways, wij proberen ze vertrouwen en vechtlust te geven, en de kinderen pakken het goed op. Ik vind het hardstikke leuk daar, dus denk dat ik wel 3 weekjes blijf.. Verder genoeg te doen hier, Chiang Rai is een leuk stadje met de tribes in de buurt, plus ik heb een filmkanaal waarbij de films niet onderbroken worden. Ik red me dus wel.. :)
Geniet van de fotos, bijgewerkt vanaf na hong kong.. Moet wat bijzitten zou ik zeggen.
Liefs
Honore
PS, ben steeds meer fotos aan het wissen vanuit het begin, dus als je the old days nog niet hebt gezien moet je snel zijn. :)
Zoals vermeld voel ik me helemaal thuis hier.. Ik krijg hier in Thailand niet zoveel aandacht als in Indonesie, maar dat is ook wel relaxt.. Voel me hier dan ook echt thuis, in het bijzonder in het huis waar ik werk. Ze hebben geen TV of dergelijke, maar we spelen elke dag voetvolley met een houten bal (takraw), volley of voetbal. Verder lekker gezwommen dit weekend; ondanks de behoorlijke stroming toch de overkant bereikt. Ik sprint ze dr nog net allemaal uit. Ik ben al ook een keer een stuk gaan fietsen, en jullie zullen het niet geloven, maar ik was enigszins verdwaald.. Zeker 20 km gefiets, dus mijn fitnesslevel is verviervoudigd sinds ik hier ben. Ik zeg, keimooi..
Maandag voor het eerst formeel lesgeven.. Tis het begin van het begin, omdat engels leren voor hen meteen ook latijnse letters leren is.. Ik begin dus echt met hoe je letters uitspreekt.. Als ik vraag wat 11 is schrijven ze "ten one" (hetgeen ik best goed vond aangezien dit bij de volgende tientallen wel opgaat), maar spraken het uit als "eleven".. Dus... In 1 dag al behoorlijke vorderingen gemaakt met getallen, nu gaat het uitspreken van het alfabet in woorden aan de beurt komen. Iig keileuk.
De kinderen komen mn van de Akha stam, de meest primitieve nog. De stammen leven weg van de beschaafde wereld, vaak alleen maar begaanbaar by foot door het bos (al is dit ook bij sommige dorpen veranderd de laatste jaren). Echt traditioneel leven is vaak geen optie meer (of de gezinssituatie laat het niet toe) dus ze moeten wel mee richting de "westerse wereld". En hiertoe hadden ze dus ook geen kans en dit wordt geboden door NGO's en mensen zoals Sue (de leider van het project) die hun accomodatie geeft. Ook moeten ze wat harder leren, ze spreken slecht thais (spraken voorheen alleen de taal van de stam), 1 meisje van 13 zit in dezelfde klas als haar broertje van 6 omdat haar moeder haar 5 jaar naar Birma had genomen zonder school, etc. Ze zijn echter goed gemotiveerd de achterstand in te halen en te vechten om een kans te krijgen in de thaise maatschappij. En dat heet dat ze beter moeten zijn dan de Thaise.
De stammen komen meestal van zuid china, tibet of Birma. Al hebben we het over 400 jaar geleden dit feit is genoeg reden voor de thaise regering om ze geen Thais paspoort te geven. Dus erg flexibel in hun woonplaats worden ze voorlopig niet (ze kunnen de regio niet verlaten).. anyways, wij proberen ze vertrouwen en vechtlust te geven, en de kinderen pakken het goed op. Ik vind het hardstikke leuk daar, dus denk dat ik wel 3 weekjes blijf.. Verder genoeg te doen hier, Chiang Rai is een leuk stadje met de tribes in de buurt, plus ik heb een filmkanaal waarbij de films niet onderbroken worden. Ik red me dus wel.. :)
Geniet van de fotos, bijgewerkt vanaf na hong kong.. Moet wat bijzitten zou ik zeggen.
Liefs
Honore
PS, ben steeds meer fotos aan het wissen vanuit het begin, dus als je the old days nog niet hebt gezien moet je snel zijn. :)
-
12 Juni 2007 - 17:30
Roel:
kon je daar zomaar met kinderen aan de slag? had je geen recenties nodig? Lijkt me dus niet zo'n goede organisatie. -
13 Juni 2007 - 08:03
Honore:
dat meisje werkt al 10 jaar met hilltribe children, dus die organisatie zit wel goed..
trouwens het gaasje op de wang van het kind op bovenstaande foto had hij door zijn gezicht te strijken.. wordt mooi litteken.. -
14 Juni 2007 - 06:40
Monique:
Take care en geniet!!!!
Liefs Monique -
14 Juni 2007 - 21:01
Marita:
Prachtige foto's! Mooie kinderen.
Het doet me veel plezier dat jij lesgeven ook zo fijn vindt.
Waarom wis je de oude foto's? Jammer, want de meeste zijn erg de moeite waard om vaker te bekijken.
-
15 Juni 2007 - 16:12
Ingrid:
Wat een schattige kopjes!
Goed werk!
x -
20 Juni 2007 - 18:18
Claudje:
Hey Honoreke,
Echt te gek wat je al allemaal hebt gezien en gedaan. Alleen een beetje dierenbeulerij van dit lieve vogeltje! Hihihihi.
Nou nog veel plezier en goeie ervaringen...
Zoals ik lees heb je veel ervaring opgedaan met kids en dus kan ik je misschien nog wel eens verleiden tot het oppassen van onze kids. Aangezien de tweede ongeveer 29 july geboren gaat worden!
Dikke kus,
Claudje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley