kuala lumpur en begin baan

De eerste avond in Kuala Lumpur ben ik naar China town geweest. Zoals in elke Chinatown hier bestaat die met name uit een grote markt met namaak Rolexes, merkkleding en alles meer wat je je kunt bedenken.. Ik had echter geen zin in shoppen en ben zowiezo pas van plan dit te doen wanneer ik bijna vertrek of in indonesie voor zover ik nu kan gebruiken. Wel een horloge gekocht omdat mijn bandje telkens kapot gaat. Geen rolex, te patserig… daarna weer voor 1 Euro in Chinatown een heerlijke BBQ pork gegeten.. lekkere babi pangang. Daarna vond ik dat ik weer genoeg had gezien voor vandaag. Met de monorail die hoog tussen de gebouwen doorrijdt terug naar Times square, een posh winkelcentrum met achtbaan en al.. Daar naar spiderman 3 geweest in een grote bioscoop voor 2 Euri, en ik vond de film zelfs goed..

De volgende dag heb ik een behoorlijke wandeltocht gemaakt door Kuala Lumpur.. eerst naar de 2derhoogste Telecom toren(en dus touristentoren) ter wereld gegaan, wat van 250 meter hoog. Aardig uitzicht. Vervolgens door het jungletje naar de museumbuurt gelopen. Eerst megamoskee bezocht. Blijven rare gebouwen. Megagrote zalen met slechts pilaren, grote plaatsen met water en fonteinen en prachtige paden. Altijd leuk daar rond te lopen. Toen nog wat van die gebouwen gefotografeerd en het historisch museum bezocht. Hier werd ik gevraagd of ze me mochten interviewen voor locale TV. Goed dan.. na voorbereidingen geinterviewd en ik werd gefilmd wanneer ik dingen bekeek.. Niet relaxt kijken, maar ja. Ben ik dus over een paar maanden op locale TV. Op weg naar little india ben ik verdwaald, dus na een paar bussen en metros maar in Chinatown een biertje gedronken en naar het hostel gegaan. Savonds een peperbiefstuk gegeten, eerste keer echt westers eten (behalve McDonalds en pizzahut) in azie, best lekker. Daarna heb ik weer eens een massage geprobeerd, ongeveer de 10de sinds ik op reis ben. Geen van de massages was echt goed, behalve een paar prive massages, maar deze brak echt alle records. Ik geloof best dat je met je voeten kan masseren en kracht belangrijk is in masseren, maar deze rijpe vrouw wist absoluut niet wat ze deed. Ze was wat vaag aan het kneden, absoluut geen massage grepen, en heeft zonder twijfel voor haar eigen genot ook een kwartier mijn wangen aan de achterkant zitten kneden. Daarna werd ik als klimrek gebruikt, ze probeerde te balanceren op mijn ruggegraat, en ging zo hard mogelijk over mijn knokkels en ruggegraat heen. Roy, dat kan nooit echt goed zijn volgens mij, toch? Ze bedoelde het allemaal goed, maar jongen wat was ik blij dat ik na een half uurtje weer het gebouw uit liep.. ik heb het maar goedgepraat dat in ieder geval weer alles goed losgerammeld is, hopelijk goed voor de bloeddoorstroming. Het kraken van mijn nek had van mij niet gehoeven, doe ik zelf al genoeg, maar ja.. Hierna had ik nog wel een biertje verdiend.. Daarna in mijn slaapkamer met mijn 3 medegasten (2 Spaanse meisjes en een Ierse, weer in vrouwendorm) over shoppen gepraat en gaan pitten.

De reis naar Surabaya ging prima. Werd opgehaald door mijn nieuwe baas en kreeg na een dag eindelijk een beetje door wat van me verwacht word, al is het nog steeds verre van compleet duidelijk. Ik wist dat ik studenten ging voorbereiden op een reis naar de US, UK of Australie, maar dacht dat dit in de stad zou zijn. Het is eigenlijk in het luxte gebied van Oost Java, Trawas village is omgeven door 2 mooie Bergen, het is lekker fris (niet te heet zoals in Surabaya), overal staan enorme villas waar Melrose place in California nog een puntje aan kan zuigen (mn expats en rijke Chinese wonen daar in het weekend). Ik woon met de familie op een landgoed waar ik kan voetballen, zwemmen, biljarten, karaoke-zingen (eerste 2 avonden al meegedaan op aandringen van de mensen hier), etc. Verder wordt voor me gekookt, mag ik vuile was gewoon aan de schoonmaakster geven, is er een beveiligingsagent hier full time..

Er zijn nog geen studenten, want de eigenaar (steenrijk en wil gewoon nu rustig aan wat meer geld verdienen). Is aan het verbouwen. De studenten zijn dus ook rijker dan gemiddeld. Logisch, want ze kunnen een vliegticket betalen. Hij helpt studenten visa te krijgen en voor te bereiden op een trip. Hij krijgt provisie daarvoor van de amerikaanse en britse universiteiten die de studenten plaatsen in horeca of toerismebanen. Ik moet helpen bij het engels leren en wat vertellen over hoe de mensen zijn, in dat aspect wat ik verwacht had. Vind het ietwat jammer dat ik met de echt hogere laag van de bevolking te doen heb. Ook de eigenaar staat onder directe bescherming van de militaire politie omdat zijn broer hierbij is. Dus ben erg veilig en leef lux. En de eerste dagen heb ik het er ook lekker van genomen. Uitslapen, balletje trappen met het zoontje en vriendjes, zwemmen, een weer rusten. Nu begin ik een beetje zijn website om buitenlandse studenten te lokken om hier indonesisch te leren te formuleren. Een marketingjob dus. Blijf hier iig de maand die ik beloofd heb, de baas wil graag dat ik langer blijf, Indonesisch leer, dan de buitenlandse studenten indonesisch leer, en wellicht zelfs partner wordt.. tot dusver lach ik beleefd als dat voorgesteld wordt. Morgen kom ik voor de eerste keer in actie wat betreft publiek. Nog geen lesgeven, maar wellicht wat culturele vragen beantwoorden. Het zijn fabrieksarbeiders die de eigenaar graag in het overseas programma wil stoppen: engels leren en in het buitenland in een fabriek gaan werken voor meer geld. Ben benieuwd hoe het gaat. Eerst vannacht (tis nu 2 snachts) moet ik nog een telefoontje plegen naar Canada, om een afwijzing voor een visum proberen om te draaien. Werd me net gevraagd...

Anyhows, jullie zijn een beetje op de hoogte nu van wat ik doe en waar ik ben. Maak je niet te veel zorgen, ik red me wel in deze erbarmelijke omstandigheden ;)

Veel liefs.

Honore